ยอดขุนพลตามตำราขงเบ้ง

[เลิศชาย ปานมุข]

ขงเบ้งเขียนตำราในเรื่องการคัดสรรบุคลากรมากฝีมือสำหรับการนี้ไว้ว่า
ความสามารถของขุนพลจัดแ่บ่งได้เป็นหลายประเภท เช่น

...


หัวหน้าที่คุมพลได้ "สิบคน" คือ
คนประเภทที่มองเห็นความผิดชอบชั่วดีภายในกองทัพ
มองเห็นภัยอันตรายที่จะเกิดขึ้น เป็นที่เคารพเชื่อถือของคนอื่น

...

หัวหน้าที่คุมพลได้ "ร้อยคน" คือ
คนที่ชอบตื่นเช้านอนดึก ขยันหมั่นเพียร
พูดจาระมัดระวัง รอบคอบ และแจ้งชัด

...

หัวหน้าที่คุมทัพได้ "พันคน" คือ
ต้องเป็นเป็นผู้ที่มีนิสัยซื่อตรงเปิดเผย
ยามเผชิญเหตุการณ์สามารถใช้หัวคิดอย่างรอบด้าน
และเป็นผู้กล้าหาญ

...

หัวหน้าที่คุมทัพได้ "หมื่นคน" คือ
ต้องเป็นคนที่มีรูปร่างผ่าเผย จิตใจกระตือรือร้น
เข้าใจทุกข์สุขของไพร่พล

...

ขุนพลผู้ยิ่งใหญ่ หรือ ขุนพลที่คุมทัพได้ "แสนคน" คือ
ต้องเป็นผู้ที่รู้จักแนะนำหรือเลือกใช้คนที่พร้อมด้วยจริยธรรม
โอบอ้อมอารีต่อคนอื่น สันทัดในการสะสางเหตุการณ์อันสับสน
เป็นคนที่ใช้เมตตาธรรมต่อผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา
เป็นที่เคารพนับถือของคนทั่วไป

...

ผู้นำที่แข็งแกร่งต้องขจัดจุดอ่อนในตนทั้ง ๘ ประการให้ได้เสียก่อน
จึงจะสามารถเป็นนักปกครองชั้นดีได้ ซึ่งได้แก่

๑. เมื่อวางแผน มิได้ใคร่ครวญสิ่งถูกสิ่งผิด

๒. เมื่อปฏิบัติตามระเบียบแบบแผน มิได้ให้ความเคารพและเลือกใช้ผู้มีสติปัญญา

๓. เมื่อปกครองคน หรือ ประเทศ มิได้มีความเข้มงวดกวดขัน

๔. เมื่ออุดมสมบูรณ์ มิได้ให้ความช่วยเหลือจุนเจือแก่ผู้ตกทุกข์

๕. เมื่อใช้สติปัญญา มิได้หาทางป้องกันเหตุการณ์อันอาจเกิดขึ้น

๖. เมื่อขบคิดปัญหา มิได้หาทางอุดรูรั่วที่เห็นว่าเล็กน้อย

๗. เมื่อตนเองได้ยศถาบรรดาศักดิ์ มิได้แนะนำผู้มีสติปัญญาความสามารถเข้าทำงาน

๘. เมื่อรบแพ้ มิได้ละเว้นในการโทษฟ้าดินและโยนความผิดชอบให้แก่ผู้อื่น


ที่มา : อึ้งมงคล (นามแฝง). สามก๊ก ฉบับอ่านแล้วรวย. กรุงเทพฯ: โพสต์บุ๊กส์, ๒๕๕๔.

• Tweet