เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
Menu
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ครูเลิศชาย ปานมุข
ครูเลิศชาย ปานมุข
บทความดีดี
บทความดีดี คำคม ข้อคิดในการดำเนินชีวิต
?ดีพะยะค่ะ? นิทานเพื่อการมองโลกในแง่ดี
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
หน้า:
1
ผู้เขียน
หัวข้อ: ?ดีพะยะค่ะ? นิทานเพื่อการมองโลกในแง่ดี (อ่าน 4260 ครั้ง)
เลิศชาย ปานมุข
Administrator
Hero Member
กระทู้: 3923
?ดีพะยะค่ะ? นิทานเพื่อการมองโลกในแง่ดี
เมื่อ:
ตุลาคม 08, 2016, 05:42:34 PM
?กาลครั้งหนึ่ง มีนครอยู่นครหนึ่ง และมีกษัตริย์ครองนคร
กษัตริย์ทรงโปรดปรานการท่องป่าล่าสัตว์เป็นอันมาก
กษัตริย์ทรงมีมหาดเล็กคู่ใจเป็นที่ปรึกษาอยู่คนนึง
วันหนึ่งได้เกิดกบฏขึ้นภายในพระนคร มีคนลุกฮือขึ้นจะโค่นอำนาจกษัตริย์
ซึ่งก็มีแววจะชนะซะด้วย เมื่อกองทัพกบฏประชิดเมือง
กษัตริย์ก็ได้ปรึกษากับคนสนิทเป็นการใหญ่
ซึ่งรวมไปถึงมหาดเล็กคู่ใจของเขาด้วย กษัตริย์ถามว่า
?เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้?
?ดีพะยะค่ะ?
?ดียังไง?
?สถานการณ์เวลานี้แม้จะดูไม่สู้ดีนัก แต่อย่างน้อยเราก็จะได้รู้ว่า
ใครบ้างที่จะจงรักภักดีกับเรา ใครที่คิดจะแปรพรรคไปด้านโน้น
ซึ่งหากเราปราบกบฏครานี้ลงได้ ท่านก็จะเหลือแต่ลูกน้องที่จงรักภักดีกับท่าน
ทำให้ไม่ต้องกังวลพระทัยอีกต่อไปพะยะค่ะ?
?อืม นั่นสินะ?
หลังจากนั้นกษัตริย์ก็มีกำลังใจเป็นอันมาก และปราบกบฏลงสำเร็จ
หลังจากนั้นไม่นานพอย่างเข้าหน้าฝนฝนก็ตกหนักจนท่วมลามเข้าในพระนคร
ทำให้การคมนาคมติดขัด ไม่สามารถเดินทางออกนอกพระนครได้
กษัตริย์ที่ปกติจะออกป่าล่าสัตว์ก็เกิดอาการหงุดหงิด
กษัตริย์ก็ปรึกษามหาดเล็กอีกครั้ง
?เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้?
?ดีพะยะค่ะ?
?ดียังไง?
?ถึงแม้ตอนนี้เราจะไม่สามารถสัญจรไปไหนมาไหนได้ ก็ไม่เป็นไรพะยะค่ะ
เนื่องจากตอนนี้เป็นหน้าฝน
อย่างไรเสียการเสด็จออกป่าก็คงไม่สนุก
เป็นแน่แท้ และเป็นการดีเสียอีกที่พอน้ำลด
เกษตรกรเราก็จะได้ทำการเพาะปลูกได้ผลผลิตงอกงาม และ
สามารถกักตุนเสบียงได้ในยามจำเป็น
พะยะค่ะ?
?อืม นั่นสินะ?
พอเสร็จสิ้นหน้าฝนและน้ำลดแล้ว
กษัตริย์ก็ทรงออกป่าล่าสัตว์ตามที่พระองค์ชอบเหมือนเดิม ซึ่งมหาดเล็ก
คนเดิมก็ติดตามไปด้วย แต่แล้วขณะที่พระองค์ทรงอยู่บนหลังม้า
ปลอกพระขันธ์หรือมีดพกที่เหน็บเอว
ได้รั่วทำให้มีดหล่น เฉือนนิ้วก้อยของ
กษัตริย์ขาดไปต่อหน้าต่อตา
กลายเป็นคนนิ้วด้วน กษัตริย์จึงถามมหาดเล็กเช่นเดิม
?เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้?
?ดีพะยะค่ะ?
?ดียังไง หา(ใส่อารมณ์โกรธสุดๆ)?
?ยังไงก็ดีกว่าตายพะยะค่ะ?
กษัตริย์โกรธเลือดขึ้นหน้ามาก
สั่งทหารนำมหาดเล็กคนนั้นไปขังลืมในคุกขี้ไก่
และแล้ว 10 ปี ผ่านไปกษัตริย์ได้ออกล่าสัตว์เหมือนเดิม
ขณะที่มหาดเล็กก็ยังถูกลืมอยู่ในคุกขี้ไก่เหมือนเดิม
ครานี้เป็นโชคร้ายของกษัตริย์เมื่อเข้าป่าไปเจอกับเผ่ากินคน
ซึ่งมีจำนวนมากกว่าจำนวนทหารที่ติดตามไปด้วยมาก
ทหารทั้งหมดจึงถูกจับ
และถูกต้มกินเป็นๆหมดเกลี้ยง
จนเหลือแต่กษัตริย์คนเดียว
เมื่อเผ่ากินคนเตรียมจะเชือดกษัตริย์ลงหม้อ
ได้สังเกตเห็นว่ากษัตริย์ไม่มีนิ้วก้อยเท้า
ซึ่งทางเผ่ากินคนได้มีความเชื่อถือว่าเป็นตัวกาลกินี
กินเข้าไปแล้วจะเกิดภัยพิบัติใหญ่หลวงแก่เผ่า
จึงสั่งปล่อยตัวกษัตริย์ไปซะ
กษัตริย์ดีใจมาก
เมื่อกษัตริย์ดีใจที่รอดตายกลับเมืองได้ จึงนึกถึงคำเมื่อ 10
ปีก่อนของมหาดเล็กคู่ใจ จึงลงไปที่คุกขี้ไก่
และสั่งปล่อยตัวมหาดเล็กคู่ใจทันที
และทรงเล่าเหตุการณ์ที่เจอมาด้วยความดีใจที่รอดชีวิตมาได้
?อืม คำเจ้าเมื่อ 10 ปีก่อนเป็นจริง
ยังไงนิ้วก้อยด้วนก็ยังดีกว่าตายจริงๆ?
?พะยะค่ะ?
กษัตริย์จึงถามต่อ
?แล้วอยู่ในคุกขี้ไก่เป็นไงบ้างล่ะหือ?
?ดีพะยะค่ะ?
กษัตริย์ทำหน้างง
?ดียังไง?
?ถ้ากระหม่อมไม่อยู่ในคุก ก็ทรงเสด็จตามท่านไปในวันนั้นด้วย
และคงจะโดนเผ่ากินคนกินไปแล้วพะยะค่ะ?
ที่มา :
http://www.yimtamphan.com/
Tweet
พิมพ์
หน้า:
1
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
ครูเลิศชาย ปานมุข
บทความดีดี
บทความดีดี คำคม ข้อคิดในการดำเนินชีวิต
?ดีพะยะค่ะ? นิทานเพื่อการมองโลกในแง่ดี
Search
ชื่อผู้ใช้งาน
รหัสผ่าน
คงสถานะการเข้าระบบไว้ตลอด
ลืมรหัสผ่าน?