ผมดูข่าวการเมือง ดูไปก็คิดไป บางทีก็รู้สึกเบื่อหน่าย แต่จำเป็นต้องดู เพื่อรับรู้ข่าวสารความเป็นไป รู้สึกว่าประชาธิปไตยของไทยยังอยู่ในวังวนเดิมๆ เลยเขียนบทกวีนี้เอาไว้ เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2556 เวลา 00.15 น.**********************
สองสี่เจ็ดห้า ล่วงมา ถึงวันนี้
แปดสิบเอ็ด ขวบปี ที่สรรสร้าง
ประชาธิปไตย ของไทย ยังเลือนราง
ยิ่งถอยห่าง ถอยหลัง ลงกลางคลอง
จะต้องรอ อีกนาน สักแค่ไหน
ประชาธิปไตย ของไทย จะได้สนอง
ได้ดำเนิน วิถี ของครรลอง
ตามระบอบ การปกครอง ที่สร้างมา
ประชาธิปไตย ของไทย ในวังวน
มากี่ยุค กี่หน ที่ค้นหา
กี่หยดเลือด กี่หยดเหงื่อ กี่คราบน้ำตา
กี่ชีวิตที่สังเวย กับคำว่า ?ประชาธิปไตย?
**********************
เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2556 เวลา 13.55 น. ในสถานการณ์ที่วุ่นวาย
**********************
ในสนาม การเมือง ที่วายวุ่น
ยังครุกรุ่น วุ่นวาย ไปทุกที่
สติสัมปชัญญะ เลือนหาย ไปทุกที
ความผิดชอบ ชั่วดี เริ่มเสื่อมคลาย
แต่ละฝ่าย พ่นน้ำลาย เป็นฟองฟู่
ว่าพวกกู นั่นน่ะดี กว่ากลุ่มไหน
ปลุกกระแส โน้มน้าว ให้เป็นไป
เพื่อเป้าหมาย ล้มล้าง ข้างศัตรู
ลูกหลาน ของเรา ตาดำดำ
นั่งมองดู ผู้ใหญ่ทำ น่าอดสู
เด็กน้อยน้อย คอยแต่ นั่งแลดู
นี่ตัวอย่าง "ของพวกกู" เขาทำกัน
**********************
เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2556 เวลา 14.20 น. ในความเบื่อหน่ายกับความวุ่นวายของบ้านเมือง
**********************
อุดมการณ์ ที่แตกต่าง ทางความคิด
ยังยึดติด การเมือง แบบเลือกข้าง
นั่นสีมึง นี่สีกู อยู่คนละทาง
แล้วจะสร้าง ความเจริญ ได้อย่างไร
ในสงคราม การแย่งชิง ของอำนาจ
ประเทศชาติ จะย่อยยับ จะฉิบหาย
จะล้าหลัง จะพัง สักเพียงใด
จะคิดกัน ได้ไหม นักการเมือง
**********************
