เพื่อนร่วมงาน 5 นิสัยที่เราต้องเอาใจออกห่าง

[เลิศชาย ปานมุข]

เราต้องคอยเอาคนที่มีนิสัย 5 ลักษณะนี้ออกห่างตัว เพราะรังแต่จะทำให้อารมณ์ความรู้สึกนึกคิดของเรา คาใจ ค้างใจ เคืองใจ คับข้องใจ และก็ แค้นใจ แถม 5 เสียให้อีกต่างหาก คือ เสียเวลา เสียความรู้สึก เสียสุขภาพ เสียความสัมพันธ์ และ เสียความตั้งใจ (ที่ต้องการให้ชีวิตเรามีสุข)

ประเภทก้าวร้าวอารมณ์หุนหัน (Aggressive and impulsion)

เพราะคนที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้อย่างนี้ เวลาโกรธ หรือแค่ฉุน ไม่พอใจขึ้นมา เราก็มีแต่เสียหน้า เสียศักดิ์ศรี เสียงาน เสียอารมณ์ แถมใจก็เสีย แล้วยังเวลาคบไปไย

ประเภทเจ้าระเบียบ (Perfectionist)

ทำงานด้วยก็มีแต่ทำให้ชีวิตเราซีเรียสไม่ร้หยุด เพราะคนประเภทนี้ไม่เคยรู้จักกับคำว่า "พอใจ" สักกะอย่าง ไม่สุดขั้ว ก็ต้อง Absolute ทั้งที่ในโลกนี้มันไม่เคยมีอะไรหลุด ๆ สุด ๆ เลย นอกจากจะสุดทน ขืนคบอยู่ ประสาทไม่เสียก็ใจเสีย

พวกพึ่งพิง (Dependence)

คนประเภทนี้มีความสุขและให้รางวัลชีวิตกับตัวเองในความพยายามที่เขาสามารถทำให้ใครต่อใครมาคอยช่วยเขาจนได้ ทั้งช่วยคิด ช่วยทำให้ รวมไปถึงคอยช่วยทำให้เขารู้สึกดี อยู่ในเมืองแท้ ๆ ยังทำตัวเป็นชาวเกาะ ขืนคบ เราก็แบกโลก มัวแต่คอยแนะคอยบอกให้เขาทำอย่างไร มันกลับเหนื่อยกว่าช่วยทำให้เขาไปเลยหลายเท่านัก

พวกหวาดระแวง (Paranoid)

คนเหล่านี้ไม่ไว้วางใจกระทั่งตัวเขาเองอยู่แล้ว แล้วยังจะให้เขามาไว้วางใจเราได้อย่างไรว่า เราจะไม่ไปแอฟ้องหัวหน้าก่อนเขา เราจะไม่ไปเลื่อนเก้าอี้ของเขาก่อนที่เขาจะรีบเอาขวานมาจามใส่โต๊ะเรา ยังจะให้เขาเชื่อใจเราได้ทางไหนที่จะไม่ไปว่าเขาว่างานยังไม่ดี บุคลิกยังไม่เหมาะ สื่อสารกับคนอื่นยังไม่เข้าใจ คนมีอาการนี้ เขาจึงมีคติประจำตัวว่า ใครรีบพูดว่า นินทาก่อน ย่อมได้เปรียบ ถ้าขืนคบด้วยไม่นานตัวเราก็จะเริ่มอภิปรายไม่ไว้วางใจตัวเองไปด้วย
 
ปากหวานก้นเปรี้ยว (Reaction formation)

ต่อหน้าก็ส่งลูกยอให้เราหลงลอยไปกับการทำงานให้ไม่หยุด แค่เพียงคล้อยหลังให้ ปมของเรามีกี่ด้อยก็ถูกดึงมาให้ผู้คนได้เห็นใส้หมด แม้หลายปมของเราน่าจะเด่น ก็ยังถูกคลุกถูกเชื่อมให้มันเหมือนเน่าได้ เข้าข่าย เอาดีใส่ตัว เอาชั่วง่ายให้ผู้อื่นด้วยการแอบแกล้งยอรอให้เราออกอาการ ขืนคบนาน ตัวเราไม่คอยสวมหน้ากากอนามัย ก็ไม่พ้นต้องคอยเอาเกลือหรือ Lithium ไปแปะไว้ที่ก้นเขา

 
ชอบคบกับคนกลุ่มนิสัยแบบไหน ก็สะท้อนนิสัยของเราว่าเป็นแบบนั้น


แหล่งอ้างอิง  :  วัลลภ ปิยะมโนธรรม และปรัชญา ปิยะมโนธรรม.  พัฒนาจิต พิชิตงาน.  กรุงเทพฯ : ฐานบุ๊คส์, 2549.
ที่มา  :  gotoknow.org/blog/scented-book/235215

• Tweet