ขนาดของความรักเมื่อเวลาผ่านไป

[เลิศชาย ปานมุข]

        "ความรักของเราไม่ได้เติบโตตามเวลาที่เพิ่มขึ้น แต่ความรักมันเติบโตตามความรู้สึกดี ๆ ที่เพิ่มขึ้น"

         ในจุดหนึ่งของเวลาที่ความรักแทรกเข้ามา หากดึงความรักมาเปรียบเทียบกับเวลา อาจจะคุ้นเคยกับคำว่าความรักทำให้หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน แต่หากมองลึกลงไปอีกนิดเราจะพบว่า ความรักทำให้เรารู้สึกอย่างไรกับหนึ่งนาทีที่เสียเวลาอยู่กับมันมากกว่า เรารู้สึกอิ่มเอมหรือว่ารู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านไป นาทีหนึ่งกับความรักที่กำลังเปลี่ยนแปลงชีวิตเราไป

        มองย้อนกลับไปจุดเริ่มต้น ในวันที่เราเริ่มมีความรัก แน่นอนหนึ่งนาทีของเรามักจะผ่านไปด้วยความรวดเร็ว ดั่งเช่นความสุข มีเวลาเท่าไหร่ก็ไม่เคยเพียงพอ อยากได้อยากจมอยู่กับมันไปเรื่อย ๆ ไม่รู้จบ หนึ่งนาทีผ่านไปรวดเร็ว เหมือนการละลายของก้อนน้ำแข็ง เมื่อสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต มันเป็นเรื่องปกติที่เราอยากทำให้มันอยู่กับเราไปนาน ๆ ลมหายใจที่เพิ่มเข้ามา หัวใจสองดวงที่เติมเต็มให้กันมันทำให้เรารู้สึกถึงการเปลี่ยนไป ความรักทำให้ชีวิตเราดีขึ้น แม้มันจะไม่ได้เป็นความร่ำรวย หรูหรา แต่มันก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นในความเปลี่ยนแปลงที่ก้าวเข้ามา อยากรู้สึกอิ่มเอมกับการมีชีวิตเช่นนี้ตลอดไปไม่รู้จบ หนึ่งวัน หนึ่งปี สิบปี เราเอาเวลาเข้ามาเกี่ยวข้องกับความรักโดยไม่รู้ตัว

         ความรักทำให้ชีวิตสวยงาม...แม้เพียงใบไม้ที่ร่วงหล่นจากต้น มันก็สามารถทำให้เราคิดถึงใครสักคนได้อย่างไร้สาเหตุ คนที่ทำให้ชีวิตเราเดินช้าลงเพื่อใส่ใจรายละเอียดรอบ ๆ ตัว ที่เราไม่เคยใส่ใจ คนที่ให้เวลาเดินเร็วขึ้นเวลาที่อยู่ด้วยกัน ความรักทำให้เราเปลี่ยนแปลงไปจนยากจะคาดเดา แต่เราก็รู้สึกยินดีและเต็มใจในสิ่งที่คาดเดาไม่ได้เหล่านั้น

        ในอีกหนึ่งนาทีถัดไป เมื่อรักหมดหวาน ทำให้เราไม่รู้สึกดีกับมันอีกต่อไปแล้ว...เบื่อ โคตรเบื่อ บางสิ่งบางอย่างที่แม้แต่เราก็ไม่สามารถอธิบายได้ ทำให้เราต้องจำทนอยู่ด้วยกันกับมัน เพียงเพื่อทำให้หนึ่งนาทีปกติ มันยาวนานกว่าหนึ่งนาทีของโลก นาทีของความรักมันใช้ความรู้สึกเป็นตัววัดจริง ๆ

         ความรักทำให้เราเกิดความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา บางครั้งมันก็ดีขึ้น บางครั้งมันก็แย่ลงกว่าที่เราเคยเป็นอยู่ เพราะความรักมันเป็นสิ่งที่ใช้ความรู้สึกเป็นตัวกำหนด ไม่มีหลักเหตุผลที่แน่นอนตายตัว ชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ วันนี้ชอบพรุ่งนี้ไม่ชอบก็เป็นเรื่องธรรมดา

         ในความรักมีเวลา ในเวลามีสิ่งที่เราเติมลงไป ในสิ่งที่เราเติมลงไปเราคงต้องย้อนกลับมาถามตัวเองในจุดเริ่มว่าเราใส่อะไรลงไปในนั้น...ในความรัก

         หลายครั้งที่เราดึงเวลากับความรักเข้ามาเกี่ยวกัน ทั้ง ๆ ที่มันไม่น่าจะเกี่ยวข้องอะไรเลยสักนิด เวลาคบใครสักคนกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว กับคำถามที่ว่าคบแฟนคนนี้มานานหรือยัง กี่ปี กี่วัน และเป็นกฎกติกาบังคับว่าเราต้องจำให้ได้ว่าคบกับคน ๆ นี้นานเท่าไหร่แล้ว ถ้ามันยังเป็นความรักอยู่มันก็นานหน่อย แม้ว่ามันจะพึ่งผ่านมาแค่สามวัน แต่ถ้าเบื่อหน่ายเลิกรักไปแล้ว คำว่าหนึ่งปีมันดูเหมือนนานแสนนานจนนิรันดร์

        หากความรักไม่เกี่ยวกับเวลา แต่ใช้ความรู้สึกตอบคำถาม เราก็จะรู้ได้ว่าเวลาไม่ได้เป็นตัวแปรสำคัญอะไรเลย หากเราจะคบกับใครสักคน แม้นาทีเดียวที่แววตาสัมผัสกันมันก็อาจทำให้ความรักเกิดขึ้นและไม่มีวันหยุดที่จะรู้สึกรักเช่นกัน เพราะเวลาเป็นเพียงส่วนประกอบหนึ่งเท่านั้น ที่เราพยายามหยิบมาวัดความรู้สึกว่ารัก ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วมันไม่เกี่ยวกัน และไม่สามารถวัดอะไรได้สักนิด เวลาไม่ได้ทำให้มันเพิ่มหรือลดลงได้เลย เพราะมันอยู่ที่ใจเราตั้งหากที่จะสั่งให้มันเป็นไป

         คนรักกันสิบปีหรือหนึ่งนาที ก็สามารถมีความรักได้ไม่ต่างกันเลย ถ้ามันคือความรักที่บริสุทธิ์ หนึ่งนาทีความรักจะเป็นอย่างนี้ หนึ่งปีความรักจะเป็นอย่างนี้ เจ็ดปีความรักจะเป็นอย่างนี้ รักไม่ได้เป็นตรรกะตายตัวเช่นนั้น ไม่มีกฎเจ็ดปีสำหรับความรัก ไม่มีกฎสิบนาทีในการจ้องตาเพื่อที่จะรักกัน เราไม่สามารถคำนวณความรักเป็นหน่วยนาที เพื่อหาค่าและคำตอบที่ชัดเจน ตรงไปตรงมาเหมือนทฤษฎีหลักการ บวก ลบ คูณ หาร ทวีคูณในทางคณิตศาสตร์ได้

         ความรักทำให้สิบปีหรือสิบวันไม่มีความหมายใด ๆ เลย หากคนคู่นั้นไม่เคยรักกันจริง เวลาที่เพิ่มขึ้นไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย เวลาไม่ได้มีส่วนทำให้มันมากขึ้นหรือลดลง ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับหัวใจเราต่างหาก ที่จะพึงพอใจ มีความสุขที่จะอยู่กับสิ่งเหล่านี้ได้นานแค่ไหน

         เวลา (สิ่งที่นับได้) กับ ความรัก (สิ่งที่นับไม่ได้) สิ่งสองสิ่ง คำสองคำนี้ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกันเลยแม้แต่นิดเดียว น่าแปลกที่เรายังสามารถเอามันมาเกี่ยวกันได้ เกี่ยวกันจนเจ็บใจตัวเอง

        เวลาเป็นตัวกำหนดขนาด จำนวน นาที วันเวลา

         แต่เวลาไม่ได้เป็นตัวกำหนดขนาด จำนวน ความรัก

         รักมาก รักน้อย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนานเวลา แต่มันขึ้นอยู่กับจำนวนความรู้สึกว่ารักของเราต่างหาก เวลามากไม่ได้ทำให้รักมาก เวลาน้อยไม่ได้แปลว่ารักน้อย หากเรากำลังรักใครสักคนมาก อย่าหลงคิดไปว่าเพราะเวลาที่มากขึ้น ทำให้ความรักมันมากขึ้น หากเรากำลังเลิกรักใครอย่าหลงคิดไปว่าเพราะเวลาที่น้อยหรือนานเกินไป ในการคบหาทำให้ความรักจืดจางหมดไป

         จะยาวนานหรือแสนสั้น เวลามันไม่มีความหมายใด ๆ เลย หากคิดจะเลิก จะรัก ใครสักคน เพราะความรักมันขึ้นอยู่กับหัวใจไม่ใช่เวลา


ขอขอบคุณข้อมูลจาก
อักขระบันเทิง
หนังสือ : อกหัก...แต่รักเป็น

ที่มา http://wedding.kapook.com/view44318.html

• Tweet