ปรัชญาแห่งความสุขชีวิต ?การทำตัวโง่บ้าง มันดีเหมือนกัน?

[เลิศชาย ปานมุข]

ปรัชญาแห่งความสุขชีวิต การทำตัวโง่บ้าง มันดีเหมือนกัน

ปรัชญาที่ 1 สายตาสั้น &  สายตา ยาว

ชายสองคนเป็นเพื่อนรักกัน

คนหนึ่งสายตา ยาว อีกคนหนึ่งสายตาสั้น

ทั้งสองคนประสบอุบัติเหตุเรือพลิกคว่ำกลางทะเล

ขณะที่ต่างคนต่างก็กระเสือกกระสนพยุงตัวอยู่กลางทะเล

จู่ๆ คนสายตายาวก็เห็นเรือน้อยลำหนึ่งลอยห่างอยู่ไม่ไกลนัก

และดูเหมือนมันกำลังลอยมาทางพวกเขาด้วย

เพื่อนที่สายตาสั้นก็เห็นเช่นกัน แต่เห็นแบบพร่ามัว

ทั้งสองคนต่างพากันออกแรงว่ายอีกครั้งเพื่อจะไปถึงเรือลำน้อยลำนั้น

ว่ายไปๆ คนที่สายตา ยาวก็หยุดว่าย เพราะเขาเห็นแล้วว่านั่นไม่ใช่เรือ

แต่เป็นเพียงแค่ขอนไม้ท่อนหนึ่งเท่านั้นเอง

แต่คนที่สายตาสั้นไม่รู้ว่านั่นคือท่อนไม้

เขายังคงพยายามพาตัวเองไปถึงเรือน้อยลำนั้นให้ได้

เมื่อเขาว่ายไปถึงท่อนไม้ท่อนนั้น ก็พอดีกับที่เขาเห็นว่า

ฝั่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขาอยู่อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้นเอง

เพื่อนที่สายตา ยาวเสียชีวิตกลางทะเล ส่วนเขารอดชีวิต

..

ปรัชญาที่ 2 หูดี & หูหนวก

หญิงสองคนเป็นมะเร็ง

วันที่ไปตรวจ เธอทั้งสองนั่งรอฟังผลอยู่ในห้องเดียวกัน

คนที่หูดี ได้ยินทุกถ้อยคำที่คุณหมอกระซิบคุยกันในห้องข้างๆ เธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 6 เดือน

ส่วนผู้หญิงอีกคนจะมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียง 3 เดือนเท่านั้น

คนที่หูหนวก ไม่ได้ยินสิ่งที่คุณหมอกระซิบคุยกัน

อย่าว่าแต่เสียงกระซิบเลย ต่อให้คุณพูดอยู่ตรงหน้าเธอ เธอก็ยังถามเสียงดังใส่หน้าอีกว่า

?ห๊ะ เธอพูดอะไรนะ พูดดังๆหน่อยสิ!?

หลังจากนั้น 1 เดือน หญิงหูดีก็เสียชีวิตลง

ส่วนคนหูหนวกยังมีชีวิตต่อมาจนถึงทุกวันนี้ นี่ก็เลยมาเป็นปีที่สามแล้ว

..

ปรัชญาที่ 3 วิเคราะห์ & ลงมือทำ

วินัยและมงคลเปิดบริษัทเล็กๆเหมือนกัน

ช่วงวิกฤตต้มยำกุ้ง วินัยผู้คำนวณเหตุการณ์ได้อย่างแม่นยำ

รู้ว่าจะมีเจ้าของธุรกิจขนาดเล็กประมาณ 30% ต้องปิดตัวลง

และบริษัทของเขาก็คงไม่รอดแน่ๆ เขาตัดสินใจปิดกิจการ

และปันเงินส่วนหนึ่งให้ลูกน้องในบริษัทเพื่อไปทำทุน

ส่วนมงคล เขาไม่ค่อยรู้ทิศทางของเศรษฐกิจ

คนส่วนมากมองว่ามงคลเป็นเจ้าของกิจการที่โง่ทึ่มเสียด้วยซ้ำไป

เมื่อได้ยินวินัยเล่าถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาบอกกับวินัยว่า

?อนาคตเป็นเรื่องที่ยากคาดคะเน มันอาจไม่ได้เป็นอย่างที่นายคิดก็เป็นได้?

มงคลคิดว่า หากยังคงหางานให้ลูกน้องทำได้ในแต่ละวัน โอกาสก็เป็นของเขาและลูกน้องในบริษัท

สุดท้าย บริษัทของมงคลยังคงดำเนินกิจการมาจนถึงทุกวันนี้

ว่ากันว่า?

เรื่องบางเรื่องไม่รู้ดีกว่ารู้ หูหนวกสงบกว่าหูดี วิเคราะห์เก่งไม่เท่าลงมือทำ

นี่คือสิ่งที่เรามักจะพูดกันอยู่เสมอว่า ?ทำตัวโง่บ้างก็ดีเหมือนกัน?

อันที่จริง ความสุขและความสงบอาจซ่อนอยู่กับความโง่เซ่อก็อาจเป็นได้

เพราะเมื่อไหร่ที่เราฉลาดและรู้เท่าทันผู้คน

ความสุขความสงบก็อันตรธานหายไปจากชีวิตเราในทันที

___________________________________

ขอขอบคุณ :  Aabpost

• Tweet