เรื่องเล็กๆ ความหมายที่ยิ่งใหญ่

[เลิศชาย ปานมุข]

เจ้าลายและเจ้าดำเป็นหมูน่ารัก พวกมันสองตัวเป็นเพื่อนรักกันในฤดูร้อน พวกมันจะสาดน้ำใส่กันเพื่อคลายร้อน พออากาศหนาวลง พวกมันก็จะคลอเคลียเพื่อให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกัน เวลากินอาหาร เจ้าดำก็มักจะเหลือแต่ของอร่อยๆให้เจ้าลาย ด้วยเหตุนี้ เจ้าดำจึงมีร่างกายซูบผอมส่วนเจ้าลายนั้นกลับอ้วนขึ้นทุกวันๆ

ในคืนหนึ่งที่แสงจันทร์สลัว  เจ้าดำซุกอยู่ข้างกายเจ้าลาย และมองหน้าเจ้าลายที่กำลังนอนหลับปุ๋ย นัยน์ตาของเจ้าดำนั้นส่องประกายแห่งความสุข

ขณะนั้นเอง เสียงของเจ้านายดังแว่วมาจากประตู

? หลังจากนี้สองเดือน พ่อจะเอาเจ้าตัวอ้วนตัวนี้ไปขายให้โรงฆ่าสัตว์ แล้วก็จะเอาเงินมาซื้อเสื้อใหม่ให้หนูนะลูก?

เสียงของเจ้านายเหมือนดังสายฟ้าฟาดลง เจ้าดำนอนไม่หลับทั้งคืน  มันรู้ดีว่า ถ้าหากเป็นอย่างนี้ต่อไป เจ้าลายก็จะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน ฉะนั้น  ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เวลากินข้าว เจ้าดำจะไม่รอเจ้าลายอีกแล้ว มันจะกินอย่างตะกละตะกลาม แม้จะอิ่มจนจุกแล้ว มันก็ยังจะฝืนต่อไปให้หมด เวลาผ่านไปเจ้าดำก็อ้วนขึ้น ส่วนเจ้าลายนั้นก็ยังอ้วนเหมือนเดิม
 
?ดูเจ้าสิ อ้วนอย่างนี้ยังไม่ลดความอ้วนอีก? เจ้าดำพูด 

เจ้าลายที่เดิมรู้สึกแปลกๆ ชอบกลอยู่แล้ว พอได้ฟังคำพูดนี้ก็โมโห จึงพูดว่า

? ฉันอ้วนแล้วไปเกี่ยวอะไรแกด้วยล่ะ แกนึกว่าตัวเองเป็นใคร?

พวกมันทะเลาะกันอย่างรุนแรง แล้วก็เริ่มห่างกันเรื่อยๆ  เจ้าลายเสียใจมาก มันจึงกินข้าวไม่ลง  เจ้าลายผ่ายผอมลงุทุกวันๆ ส่วนเจ้าดำก็มองดูเจ้าลายด้วยความเจ็บปวดแต่ในขณะเดียวกัน มันก็รู้สึกดีใจ
   
ชั่วพริบตาเดียว เวลาสองเดือนก็ผ่านพ้นไป  เจ้าดำอยากจะบอกความจริงเจ้าลาย แต่มันไม่อยากให้เจ้าลายเสียใจมันจึงเขียนสิ่งที่อยากจะบอกกับเจ้าลายไว้ในบันทึกประจำวัน ในคืนที่มืดมิดคืนหนึ่ง เจ้าดำถูกลากตัวออกไป หลังจากเสียงร้องที่แสนทรมานเงียบลง ยมทูตก็ได้พาวิญญาณของมันจากไปอย่างไร้ปราณี
   
หลังจากนั้นเจ้าลายก็เห็นบันทึกประจำวันของเจ้าดำ ซึ่งเขียนไว้ว่า

? เจ้าลาย อย่าหาว่าฉันชวนแกทะเลาะเลยนะ ฉันจะไม่ใช้คำพูดมาสื่อความหมายอะไรทั้งสิ้น แต่ฉันยอมใช้ชีวิตมาพิสูจน์ความรักที่ฉันมีต่อแก?
   
ในที่สุดเจ้าลายก็เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่รู้ว่ามันอ่านบันทึกนั้นกี่รอบ แต่ทุกรอบมันก็จะร้องไห้จนน้ำตาอาบแก้ม วันรุ่งขึ้น เจ้าลายพยายามกินข้าวมากที่สุดทั้งน้ำตา เพราะมันอยากตามไปอยู่เป็นเพื่อนเจ้าดำที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวในอีกภพหนึ่ง

ความรักคือการให้ ความรักไม่ใช่การครอบครองและหวงแหนอย่างไร้เหตุผล แต่ความรักคือการให้ คือการเสียสละ คือการเฝ้าปรารถนาทุกเช้าค่ำ คือคำมั่นสัญญาไปตลอดชีวิต และยังเป็นบทกลอนอันทรงเกียรติและสวยงามที่สุดบทหนึ่งในจิตใจของมนุษย์

ความรักนั้นสวยงามที่สุด การให้ก็สวยงามที่สุด ผู้รู้จักความรักจึงได้รู้จักการให้ไปพร้อมกันด้วย

ความรัก คือการให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ และไม่หวังสิ่งตอบแทนขอแค่ให้คนที่ตัวเองรักมีความสุขก็พอ ไม่หวังที่จะไปแย่งชิง และที่สำคัญไม่มีวันอกหักแน่นอน




ที่มา  :  http://www.bunnarak.com/index.php?topic=562.0
ที่มาภาพ  :  http://www.weddingsquare.com

• Tweet