วันที่ 5 สิงหาคม 2557 ได้ไปร่วมงานมหกรรมกีฬา กศน.เกมส์ ภาคกลาง ณ จังหวัดสมุทรสาคร หลังจากชมพิธีเปิดและดูกีฬาแล้ว มีโอกาสไปอัมพวา ซึ่งอัมพวานั้น มีเสน่ห์ทางวัฒนธรรมและบริบทงดงาม ซึ่งวันที่ 5 สิงหาคมนี้ เมื่อหลายปีที่แล้ว เคยเดินทางมาไหว้พระหลวงพ่อเพชรสมุทร หรือ หลวงพ่อวัดบ้านแหลม หลวงพ่อนิลธมณี ที่วัดบางกุ้ง (โบสถ์ในต้นไม้) ไหว้พระบรมสารีริกธาตุ ที่วัดจุฬามณี เที่ยวชมตลาดน้ำอัมพวา และไปนั่งเล่นริมแม่น้ำที่อุทยาน ร.2 เขาบอกว่า สายน้ำไม่สามารถไหลกลับได้ วันเวลาไม่สามารถย้อนคืนได้ และคำพูดของคนเมื่อพูดไปแล้วไม่สามารถลบล้างสิ่งที่ได้ยินไปแล้วได้ สามสิ่งนี้ที่ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขหรือให้กลับมาที่จุดเดิมได้ กลับมาในคืนวันนั้น จึงหวนคิดถึงอดีตที่เคยไปอีกครั้ง เลยเขียนกลอนรำลึกถึงเหตุการณ์ ที่ผ่านมาครับ บทกวี : ความทรงจำ อัมพวา
***********************************
กลับมาเยือน....แดนดิน...ถิ่นแม่กลอง
อารยะ...ครรลอง...ครองวิถี
เงียบสงบ...ร่มรื่น...ชื่นฤดี
องค์พุทธะ...บารมี...ที่ศรัทธา
เคยได้มา...ไหว้หลวงพ่อ...เพชรสมุทร
มงคลสุด...ช่วยปกปักษ์...และรักษา
ให้ชีวิต...เจริญรัตน์...วัฒนา
พรั่งพร้อมด้วย...ยศศรัทธา...ลาภยืนยง
ไหว้หลวงพ่อ...นิลธมณี...ที่บางกุ้ง
อธิษฐาน...จิตมุ่ง...พุ่งประสงค์
ขอความรัก...ที่มี...นี้ยืนยง
ให้มั่นคง...แน่นหนัก...และภักดี
ไหว้พระบรม...สารี...ริกธาตุ
ด้วยมุ่งมาตร...ปรารถนา...ในครานี้
สิ่งศักดิ์สิทธิ์...แห่งวัด...จุฬามณี
ให้ลูกนี้...มีสุข...ทุกคืนวัน
แวะเที่ยวชม....ตลาดน้ำ...อัมพวา
ช่างเพลินตา...กับร้านค้า...น่าเลือกสรร
ทั้งเสื้อผ้า...อาหาร...สารพัน
อีกของหวาน...อันโอชะ...น่าลิ้มลอง
เดินทางต่อ...ไปยังที่... เงียบสงบ
ที่เคยพบ...อุทยาน...รัชกาลที่สอง
เคยชมสวน...ยวนเย้า....เคล้าเคียงครอง
เคยได้มอง...จ้องประสาน....หวานนัยน์ตา
นั่งดูเรือ...ที่แล่นไหล...ริมสายน้ำ
เห็นสัจธรรม...ดั่งน้ำไหล...ไปข้างหน้า
มิเคยไหล...ย้อนมาได้...เลยสักครา
เติมคุณค่า...สอนใจ...ให้กับคน
ทั้งเวลา...ที่กำลัง...ดำเนินไป
ไม่อาจย้อน...คืนได้...เลยสักหน
อีกคำพูด...วาจา...จากปากตน
คนทุกคน...มิอาจ...เรียกกลับคืน
เวลาคล้อย...เคลื่อนไป...จนใกล้ค่ำ
มองลำน้ำ...เห็นแสงไฟ...ในเกลียวคลื่น
ต้นลำพู...ริมน้ำ...ยามค่ำคืน
มีหิ้งห้อย...ดาษดื่น...อยู่เคียงกัน
นั่งดื่มด่ำ...กับสายน้ำ...อัมพวา
ด้วยเสน่ห์...มนตรา...พาให้ฝัน
เงียบสงบ...ร่มเย็น...มิเว้นวัน
อดีตหวาน...สานคุณค่า...ความทรงจำ
***********************************
