9 ประโยคเด็ดจากหนังสือ กะทัดรัดปรัชญา

[เลิศชาย ปานมุข]

9 ประโยคเด็ดจากหนังสือ กะทัดรัดปรัชญา
.
1. เราทุกคนต่างมีปีศาจในตัวกันทั้งนั้น ทว่าทัศนคติของผู้อื่นที่มีต่อเราหรือเพื่อนบ้านที่คอยแอบมองเราข้ามรั้วคือสิ่งที่ทำให้เรายังควบคุมปีศาจตัวนั้นไว้ พูดอีกอย่างก็คือ ความกลัวการถูกตัดสินจากผู้อื่นคือสิ่งเดียวที่ทำให้เรายังดำเนินอยู่ในทำนองคลองธรรม -เพลโต
.
2. สิ่งที่เป็นตัวกำหนดว่าอะไรถูกหรือผิดก็คือความสุขที่ได้รับจากการกระทำนั้น -เบนแธม
.
3. เราคือผลจากการกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าของเราเอง ฉะนั้นความเป็นเลิศจึงไม่ใช่การกระทำ แต่เป็นนิสัย -อริสโตเติล
.
4. มนุษย์เป็นสิ่งที่ต้องตกอยู่ตรงกลางระหว่างความเบื่อหน่ายกับความทุรนทุรายไปชั่วกัปชั่วกัลป์ เราเป็นได้แค่คนที่ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไร หรือไม่ก็เป็นคนที่ไม่มีวันพอใจกับอะไรทั้งนั้น -โชเปนเฮาเออร์
.
5. การพูดคุยจะดีที่สุดเมื่อเราหยุดฟังคนอื่นพูด และจะดียิ่งกว่าหากเราใช้เวลาคิดทบทวนสิ่งที่ได้ฟัง -สุนทรียศาสตร์ญี่ปุ่น
.
6. รักบริสุทธิ์คือการรับรู้ถึงวิญญาณของกันและกัน มันคือการเห็นตัวตนส่วนที่ลึกที่สุดและจริงแท้ที่สุดของกันและกัน ความรักแบบนี้จะไม่สนใจความเปลี่ยนแปลงของร่างกายภายนอก มันเป็นความรักที่ซื่อสัตย์ มั่นคง และทุ่มโดยไม่สนว่าร่างกายที่เป็นเปลือกนอกจะเป็นอย่างไร -เพลโต
.
7. บางครั้งการเป็นส่วนหนึ่งของอะไรสักอย่างก็ทำให้รู้สึกดี เราทุกคนล้วนชอบความรู้สึกของการเป็นส่วนหนึ่งและได้ประโยชน์จากความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่เกิดจากการทำหน้าที่ของตัวเอง -ขงจื๊อ
.
8. มารยาทสำคัญกว่ากฎหมาย เพราะกฎหมายขึ้นอยู่กับมารยาท มารยาทคือความคาดหวังที่ไม่ได้เขียนออกมาเป็นลายลักษณ์อักษรที่ช่วยให้สังคมสามารถทำงานต่อไปได้ มันคือกฎที่เราใช้ต่อกันและกันและมันมีอยู่ทุกหนแห่ง ไล่ตั้งแต่เราควรกินอาหารในที่สาธารณะอย่างไรไปจนถึงเราควรเลือกภาพยนตร์ที่จะดูกับครอบครัวในช่วงสุดสัปดาห์อย่างไร -เบิร์ก
.
9. ไฮเดกเกอร์กล่าวไว้ว่า “เราไร้อิสรภาพและถูกล่ามไว้กับเทคโนโลยีในทุกหนแห่ง ไม่ว่าเราจะยอมรับหรือปฏิเสธมันก็ตาม” เขาพูดแบบนี้ก่อนที่จะมีอินเทอร์เน็ตกับสมาร์ตโฟนเสียอีก ทุกวันนี้เราถูกติดตั้งลงไปในเครื่องจักรอย่างแท้จริง และผลที่ได้ก็คือเรามองทุกสิ่งผ่านเลนส์ของเทคโนโลยี คนที่เลือกจะถ่ายคลิปดอกไม้ไฟเอาไว้มีมากกว่าคนที่ดูมัน ก้าวแรกของเด็กเป็นสิ่งที่ต้องถ่ายรูปเก็บไว้ก่อนการดื่มด่ำปลาบปลื้ม และไม่มีอะไรเป็นจริงเว้นเสียแต่ว่ามันจะถูกแชร์ในโลกออนไลน์ ผลคือเราหลงทางจากตัวตนของเราเอง เราดึงตัวเองออกจากธรรมชาติ และสิ่งนี้ได้ทิ้งความโหยหาที่แสนเศร้าและชืดชาไว้ในสักแห่งที่ลึกลงในจิตใจของเรา
.
ที่มา เพจอ่านเถอะวัยรุ่น

• Tweet